Blog 3 – Morbide obesitas

Morbide obesitas

Klinkt eng toch? Obesitas is een woord waar ik een aantal jaren geleden nog nooit van gehoord had. En dan ook nog het woord morbide ervoor. Morbide staat voor ziekelijk, obesitas staat voor overgewicht. Ziekelijk overgewicht. Sinds 1998 zelfs officieel geregistreerd als chronische ziekte. Het allerergste aan deze twee woorden is nog wel dat ze ook van toepassing waren op mij. En dat is echt, echt, echt niet wat je wilt.

Om te weten of je een gezond gewicht hebt, bestaat er de BMI. Body Mass Index. Er zijn verschillende sites waar je je BMI kunt berekenen. Je vult je geslacht, leeftijd, lengte en gewicht in en dan krijg je te zien waar je staat….

Als je waarde valt onder de morbide obesitas en  je dringend wordt verzocht contact op te nemen met je huisarts, dan weet je dat het niet gaat om een weekje de chips laten staan..

Een gezond gewicht heb je tussen de 18.5-24.9. Nu ben ik van mening dat iedereen verschillend is. Maar als indicatie kan het handig zijn.

En als je eigen BMI uitkomt boven de 50, dan kun je er echt niet omheen. En al wil je elke uitleg erop losgooien… Dat getal staat wel erg ver af van de 24.9. Niet ietsje erboven. Nee, het dubbele. Er wordt niet eens aandacht besteedt aan ruim 50 bij de BMI calculatie. Vanaf 40 of meer is het morbide genoeg.

Ik meed spiegels, ik maakte me op met een spiegel tot mn schouders of ik deed gewoon net of de rest er niet was. Keek niet naar mezelf in weerspiegelingen van ramen en op foto’s wilde ik nooit. Stond ook nooit meer op een weegschaal. Het lijkt of ik mijn ogen ervoor wilde sluiten dat ik zo zwaar was. Eigenlijk was het een soort zelfbescherming, omdat ik wist dat ik bij confrontaties met mezelf altijd zo schrok! In mijn hoofd was ik die persoon echt niet! Dat wilde ik niet. En ik accepteerde niet dat dit wel zo was. En zolang je niet weet hoe je er precies uitziet, is het ook niet zo.

Natuurlijk wist ik dat ik veel te zwaar was. Natuurlijk had ik daar niet een calculator voor nodig. Maar je weet dat het kunnen berekenen hoeveel te zwaar je bent bestaat. En dan ga je toch kijken. En hopen dat het meevalt. Hopen op ietsje te hoog. Gewoon een beetje lief overgewicht. Dat ik mezelf te dik vond, oké. Dat ik onzeker was, oké. Maar misschien valt het BMI wel mee. Nou, echt niet dus. Morbide. Morbide!

Intussen heb ik veel BMI waardes gezien. De kilo’s minderden. De waardes daalden en daalden. Ik zag mezelf van morbide obesitas naar “gewoon” obesitas gaan. En dan het moment dat het alleen nog maar overgewicht genoemd wordt! Niks geen obesitas! Gewoon een klein beetje overgewicht!

Op dit moment zit ik tussen de 25 en 26.

24.9 is gezond gewicht zegt BMI immers. Toch weet ik dat ik niet te zwaar ben. Hoe zit dit dan? Door het intensieve sporten. Spieren wegen zwaarder dan vet. Ik kan dus niet meer het gewone BMI raadplegen. Die dit ook zelf aangeeft trouwens. Voor wie BMI meten wél en niet geschikt is. Ze gaan echt uit van gemiddelden. En waarschijnlijk sport de gemiddelde mens minder. Haha. Ik ben nu in ieder geval heel blij met hoe ver ik al gekomen ben!

De app waar ik veel gebruik van heb gemaakt(en nog), is de eetmeter app van het voedingscentrum. Er zijn er natuurlijk meer, maar deze app is voor mij een beetje nostalgisch geworden.