Blog 14 – 4 jaar…
4 jaar? Wat een gekke titel! Waarom? Nou, de maand maart is voor mij toch altijd een dingetje. Een heel positief dingetje, maar ook zeker heel emotioneel. Begin maart 2015 was namelijk de maand dat ik mijn leven compleet omgooide. Dat dit zo zou zijn, dat wist ik toen natuurlijk nog niet, daar kwam ik eigenlijk pas een jaar later achter. Het was me gelukt! Ik had een manier gevonden om af te vallen. Af te vallen door mijn eetpatroon koolhydraatarm te maken, daarnaast te sporten en veel meer te bewegen. Ik heb kunnen volhouden door ongedwongen op mijn koolhydraatinname te letten, voorzichtig het sporten op te pakken en veel te lopen en te fietsen.
Wat was ik de jaren ervoor verdrietig, onzeker, bang, boos. Ik baalde zo van mijn lichaam, maar hoe meer ik baalde, des te meer ik groeide. Balen zorgde ervoor dat ik juist vaak troost zocht in eten. In de avonden vooral, overdag at ik bijna niets, een soort van compenseren van de avonden waarschijnlijk. Erg ongezond, maar ik kon niet anders. Ik wist mezelf niet uit die cirkel te krijgen. Met genoeg diëten geprobeerd af te vallen, maar oh wat had ik altijd trek en wat gingen de kilo’s er langzaam af. Of zelfs helemaal niet. Na drie dagen proberen was ik alweer zo zielig en verdrietig, dan had ik de chocola en chips alweer binnen handbereik en werd mijn situatie weer een stukje uitzichtlozer. Jaren heb ik erover gedaan om die knop te vinden. De knop van volhouden en blij zijn met wat ik at. Blij kunnen worden van bewegen, weer blij worden met mezelf.
2015 en 2016 waren de topjaren wat betreft het afvallen. 2017 stabiliseerde ik vooral en was ik vaak toch wel gefrustreerd dat de weegschaal niet veel daling meer liet zien. Dit kwam uiteraard door het vele sporten en het veel minder wegen en dus ook minder hebben om af te vallen, maar dat kwartje wilde niet direct vallen.
2018 was een jaar die ik de minst leuke vond eigenlijk. Het eten ging prima, maar omdat ik rond mijn streefgewicht zat, wilde ik in de weekenden toch weleens meer koolhydraten eten dan zou moeten. Ook was het een druk jaar, met veel veranderingen. Minder tijd om een lunch voor mezelf te maken, waardoor ik ze te vaak gewoon oversloeg. Ik schrok ervan! Dit was niet wat ik wilde. Gelukkig zag ik het op tijd, maar het geeft wel aan dat je kritisch naar jezelf moet blijven kijken.
2019 gaat er weer strakker uitzien. Zoiets als 2016 is veel leuker. Meer in balans en tevreden met mezelf. Te beginnen bij die lunch, want die moet ik dus nog eten…
Liefs Patricia
Superinspirerend. Dankjewel voor het delen.
Dag Patricia, Dak voor je verhaal.
Mede door jouw schrijven ben ik ook op de koolhydraat-arme tour gegaan.
En het lukt, al 14 kilo eraf en de helft medicijnen voor de hoge bloeddruk.
Ik ben je dankbaar! en ga door.
Lieve (koolhydraat-loze) groeten, Maria
Bedankt voor het delen van je verhaal. Ik ga ook het roer omgooien, het moet en zal gebeuren.
Lieve Patricia,
Wat een goed verhaal…super !!
Ik kamp sinds 19 jaar met DM 2,sinds 4 jaren spuit ik ook insuline erbij ,plus de medicijnen!Dat wil ik er vanaf dus sinds een korte tijd volg ik ook khb..om eerst aan te wennen!mijn eerdere diabetes verpleegkundige heeft nooit aangeraden om mijn voeding te veranderen!!tot ik zelf zei tegen haar,ik wil graag verwijzen naar een diëtiste.Dus zijn kort heb ik er een!het wordt een lange weg denk ik maar de wil is er ondanks dat moeilijk is.Kreeg zoveel steun van de andere leden en Dat vind ik heel goed!een leuke site trouwens!!top Patricia…
Respekt voor jou afvallen.Ik ben ook bezig met voeding,..maar val nogwel eens terug…Hoe ging jij met emoties om…?Ik ga me hierin ook verdiepen…het roer om….❤️
Ook geinspireerd door U verhaal.beetje bij beetje ingelezen in de kha wereld.vond het in het begin wel moeilijk wat je wel en beter niet kan eten. Soms ook verwarrend. Nu 6 weken bezig na 3 weken hoefde ik geener insuline meer te spuiten wat een mooi resultaat vond ik dat want ik wilde afvallen en had niet gedacht door kha te eten dat ik dan ook van mijn suiker af zal komen.ben inmiddels bijna 5 kg afgevallen dat was 2 weken geleden.morgen weer wegen. Ik ben blij om op deze
site te zijn terecht gekomen en al de verhalen en recepten te mogen delen.wilde dit even kwijt grtjes jennifer
Wat een voorbeeld voor vele mensen ben je. Respect.
Altijd fijn om te lezen! Herkenbare punten ook die je schrijft! Bedankt voor het delen weer! Groetjes Bianca
Ik heb je website en facebook al langer ontdekt en gelezen, maar toch kwam het er niet serieus van. Totdat de huisarts me na een bloedonderzoek toch waarschuwde dat als er niets zou veranderen ik een goede kandidaat was om diabetes type 2 te krijgen. En nu voelt het anders! Dit was toch een andere stok achter de deur dan die halfslachtige die ik zelf erachter had gezet. Wel in stapjes… Heb al een aantal nieuwe gerechten en recepten uitgeprobeerd, ben soms nog aan het stoeien hoe dit samen met het gezin te doen, zodat ik niet 2 aparte gerechten hoef te koken iedere dag. Blijkbaar houden wij van samengestelde gerechten, zoals nasi en macaroni. Mijn grootste struikelblok blijft beweging. In plaats van de crosstrainer en de kettlebell af te stoffen , wil ik ze graag gebruiken. Maar dat is er al 3 weken niet van gekomen, ondanks goede voornemens….. Maar in stapjes, het wordt mijn volgende doel.
Nog geen kilo afgevallen, dat dan weer niet, maar mijn buik voelt wel minder bol. Meten ben ik vergeten 🙂
Heel veel succes dit komende jaar weer en ik heb ontzettend veel aan je verhaal, de recepten, de facebook site met alle inspiratie van iedereen, dank daarvoor!
Hoi!
Oohh ik krijg kippenvel als ik jouw verhaal lees! Het is namelijk net of ik over mezelf aan het lezen ben! Ben nu 4 dagen bezig en nog maar 200 gram afgevallen. Ik merk aan mezelf dat ik mijn motivatie begin te verliezen want voor mijn gevoel werkt het ‘weer’ niet… Nu ik jouw verhaal lees krijg ik toch weer wat meer ‘zin’ om door te zetten met hopelijk wat meer resultaten, bedankt!
Groetjes Sharon
Na dikwijls jou berichten te hebben gelezen nu ook een bericht van mij Patricia. Allereerst om jou te bedanken voor de motivatie die jij bij anderen teweeg brengt, door je voor/na foto’s en om je eerlijkheid in je strijd. Het stimuleert mij, en vast ook veel anderen, om standvastig te blijven in deze nieuwe manier van leven en omgaan met voeding. En om in ieder geval, als het eens mis gaat, na het vallen weer op te staan, en met goede moed verder te gaan.
Dan ook mijn eigen ervaring met deze nieuwe levensstijl; Inmiddels ben ik ruim zestig jaar en heb in de loop van mijn leven al diverse pogingen gedaan om gewicht te verliezen door gezonder te leven. Bijna alle pogingen lukten! Maar ik had niet de motivatie ook vast te houden aan de nieuwe levensstijl. In november 2018 kreeg ik te horen dat een familielid drugsverslaafd is en opgenomen moest worden. Triest, maar zeker zo triest werd ik van de gedachte dat ook IK verslaafd ben……………………….Ik besloot de uitdaging nogmaals aan te gaan en ook te vechten om van mijn verslaving af te komen. Tot nu toe is dit, met vallen en opstaan, gelukt. In november gaf de weegschaal 96 kilo aan, nu begin maart, 78. Het is al jarenlang geleden dat ik onder de 80 kilo woog! En nu, op dit moment ben ik lichter dan ooit in gewicht, maar ook in mijn hoofd. Ik ben actiever, alerter en een stuk vrolijker! Vol goede moed verder dus om in ieder geval dit gewicht vast te houden en wellicht nog een tiental kilo’s te verliezen. De gezonde manier van leven bevalt mij inmiddels zo goed dat ik deze zeker vol kan houden. Iedereen die ook worstelt met gewicht wil ik van harte de verhalen van Patricia aanbevelen. Er gaat echt een wereld voor je open!!
Een lichtvoetige groet,
Tilly