Blog 17 – De grote verschillen tussen theorie en praktijk

Verschillen tussen theorie en praktijk?

Dat is een gekke titel aan het begin van een blog, die doorgaans toch in het teken staat van koolhydraatarm eten? Klopt! Nog steeds hoor, ik ga niet ineens een andere weg inslaan en het hebben over iets als een rij-examen. Waar heb ik het dan wel over? Theorie die in je hoofd plaatsvindt en praktijk waar je mee te maken krijgt en waar de theorie in je hoofd geen rekening mee houdt.

Huh? Ik ben je nog niet kwijt toch? Gelukkig. Ik ga mezelf uitleggen. Ik neem hierin ook mezelf, voor het gemak, als voorbeeld.

Theorie: Ik wilde graag afvallen. Wat zeg ik, graag!? Gevalletje understatement. Maar laten we hem toch maar even zo klein houden…Ik wilde dus graag afvallen. Ik ging in mijn hoofd aan de slag en zag de mooiste scenario’s voor me. Met 3 maanden moest ik zoveel kunnen wegen, met 6 maanden zoveel, enzovoort. Ik zou bijhouden wat ik at op een dag en bijschaven waar nodig. Afspraken over hoe vaak er boodschappen gedaan moesten worden. Iedere dag boodschappen doen zorgde immers voor teveel verleidingen. Misschien was contant geld beter, dan geef je toch minder snel teveel geld uit. Mijn man mocht me niet meer vragen of ik honger had of nog zin in eten als we in de avond voor de televisie zouden zitten. En nee, echt echt echt, ik word niet boos als je dan tegen me zegt: “Ja maar, je bent toch op dieet?” Dan ben ik vol begrip, echt….

Praktijk: Ja, echt niet dus hè! Ik werd boos als ik in de avond niets meer at, niet op hem, maar wel op het feit dat ik het toch zei. Het gevoel van falen, want praktijk liet nu iets heel anders zien dan de theorie in mijn hoofd….

Mooie schriftjes en pennen waren door me aangeschaft om van het bijhouden wat ik at een waar kunstwerk te kunnen maken….Na bladzijde 3 bleef het leeg.

Boodschappen werden braaf gedaan, maar wel vaak zelfs 2x op een dag, omdat er aan het einde van de middag ineens heel anders werd aangekeken tegen de avond zonder chips en chocola. Die moesten dus toch nog gehaald worden. Contant geld bleef overigens gewoon pinnen.

Wat gebeurde er?
Wat maakte dat ik in theorie de mooiste situaties en ideeën had, maar zorgde de praktijk ervoor dat ik steeds het gevoel kreeg te falen? Theorie houdt niet rekening met praktijk. Theorie weet niet wat het is om moe te kunnen zijn, comfort food te willen eten, onzeker te zijn, te balen, met onverwachtse situaties te maken kunnen krijgen. Ook weet theorie niet dat je met deze contrasten je eigen en ergste vijand kunt worden. Want dat is wat ik werd. Ik kreeg een haat liefde verhouding met mezelf. In theorie al helemaal blij worden, om vervolgens door de praktijk onderuit gehaald te worden.

Dat het anders moest, dat wist ik wel. Ik probeerde het keer op keer. Theorie maakte dat ik het weer ging proberen, praktijk liet het weer mislukken. Waardoor ik het uiteindelijk wel voor elkaar kreeg had te maken met een minder groot verschil te hebben tussen de theorie en de praktijk. Dit ging onbewust, maar achteraf werkte die wel. Ik stapte af van al de mooie dromen over het afgevallen zijn, ik bleef meer in het hier en nu. Ik startte met een, voor mij, heel nieuw soort dieet. Ik stapte blanco in het koolhydraatarm willen eten. Ik had intussen door dat een groot gewicht af willen vallen zorgde voor een gevoel van ‘Laat maar.’ Het gewicht in stukjes hakken kon ik veel beter overzien en dat maakte me ook blij met iedere kilo’s en centimeter die ik afviel. In plaats van pas blij te zijn op het moment dat ik rond mijn streefgewicht zou zijn.

Koolhydraatarm eten zorgde ervoor dat ik niet meer afhankelijk werd van eten. Mijn suikerspiegel kwam in balans, mijn lichaam was overgegaan op vetverbranding, ik ging erbij bewegen (ik, die zo’n hekel had aan sporten). Natuurlijk had ik nog steeds te maken met praktijk, maar hoe beter ik me in het proces ging voelen, hoe makkelijker ik de praktijk kon ombuigen naar hoe ik er theoretisch over dacht. Niet altijd, maar die momenten dat praktijk zijn zin kreeg werden wel steeds meer een uitzondering. Dat is wat ik nodig had. Beginnen, dichtbij mezelf blijven, blij zijn, op ieder moment in het proces, ook als het even niet goed leek te gaan. Dat was wat werkte. Voor jaren. Tot een paar weken geleden…

Ineens stond alles op zijn kop. We kregen (en nog steeds) te maken met het Coronavirus. Daarvoor zat ik al iets minder goed in mijn vel, moest ik mijn balans echt weer wat meer vinden, maar dat gevoel viel in het niet met al de onzekerheden, al het verdrietige nieuws, de verhalen en de aanpassingen die te maken hadden met dit virus. Het zorgde er bij mij persoonlijk voor dat ik ineens weer veel meer behoefte kreeg in die praktijk. Zin in comfort food, in het ‘laat dat eten maar even’ gevoel. Heel eventjes werd ik weer die persoon van een aantal jaar geleden. Ineens zag ik weer ontstaan waar ik altijd zo gevoelig voor was en wat de theorie altijd had ondergesneeuwd; Die praktijk.

Eerlijk is eerlijk, ik heb me voor een periode  ook echt even aan de praktijk overgegeven. Waarbij de theorie het opnieuw super zwaar had. Tot ik me opgeblazener dan ooit begon te voelen, tot ik me naar begon te voelen, tot ik merkte dat de suikers me mentaal weer gingen uitputten. Tot ik merkte dat ik de grip op mezelf ook begon kwijt te raken. Wilde ik dit? Nee, natuurlijk niet.. En voor het eerst is theorie sterker dan praktijk en lukt het me weer meer en meer de balans terug te vinden. Wat juist in deze tijd zo belangrijk is.

Het Coronavirus is iets waar we rekening mee moeten houden. We zitten met zijn allen in deze nare situatie. We kunnen er in het klein wel voor zorgen goed voor onszelf en voor onze gezinnen te zorgen. Door de maaltijden die we gewend waren te eten zoveel mogelijk te blijven eten. Door van de maaltijden nog steeds een mooi moment te maken. Door de suikers die we laten staan ervoor te zorgen dat we ons in ieder geval mentaal een stuk beter kunnen voelen. Waardoor het veel binnen moeten zitten beter vol te houden is. Ook daarmee mezelf als voorbeeld. Met suikers ben ik veel kribbiger, emotioneler, vermoeider. Neem ik geen suikers, dan zijn situaties veel beter te overzien.

Probeer meer gerechten uit, deel ze op Facebookgroep Koolhydraatarme recepten/levensstijl en help elkaar om in situaties als deze toch vol te kunnen houden gezond te eten. En te blijven eten. Doe je mee? Ik daag je uit! Laat zien wat voor jou nu fijne en makkelijke gerechtjes zijn. Die het verschil op een dag thuiszitten net even kunnen vergemakkelijken. Nogmaals, het is een heel lastige, onzekere en verdrietige tijd waar we met zijn allen inzitten. Dat is iets wat op korte termijn niet zal veranderen. Op afstand, via deze digitale weg kunnen we elkaar blijven helpen met eten, adviezen, lieve woorden enzovoort! Laat jouw theorie ook meer en meer de kracht krijgen de praktijk vol te houden.

Heel veel succes en sterkte,

Liefs Patricia